Landbouw

Een groot aantal gecultiveerde terreinen worden verlaten toen de olie-industrie zich begon te ontwikkelen in de derde decade van de twintigste eeuw. Voor meer mensen was het aantrekkelijker gedurende het gehele jaar een behoorlijk inkomen te verdienen in de nieuwe industrie dan in de landbouw die te weining bestaanszekerheid gaf. einig regen, een beperkt vermogen van de bodem om water vast te houden, hoge temperaturen en harde wind zorgen ervoor dat voor landbouw op Aruba speciale of dure technieken nodig zijn.

Naast de klimatologische beperkingen is het landbouwgebied klein en versnipperd. De mechanisatiegraad is dan ook laag en de landbouw blijft voornamelijk beperkt tot telen voor eigen gebruik. De meeste geschikte gronden liggen in een brede ring rond Oranjestad tot aan de nederzettingen Noord en Santa Cruz, daar waar de stedelijke druk ook het grootst is. Een groot deel van de meest geschikte landbouwgronden is inmiddels met woningen bebouwd. De geringe beschikbaarheid van goede landbouwgrond wordt binnen de sector als een belangrijk knelpunt ervaren.

Het is in Aruba toegestaan agrarische activiteiten (landbouw, tuinbouw, veeteelt) uit te oefenen op huurgrond. In totaal zijn er ongeveer 700 percelen voor onbepaalde tijd (ongeveer 8 km2) en 1648 voor bepaalde tijd uitgegeven (ongeveer 8 km2). Daarmee is ± 9% van de grond in Aruba uitgegeven aan huurgrond. Volgens de Directie LVV zijn er ongeveer 60 plaatsen op Aruba waar permanent landbouw/veeteelt wordt bedreven. Rond Butucu nabij het Nationale Park Arikok, is een concentratie van landbouw- en veeteeltgebied te vinden. De rest ligt verspreid.

Toen de Directie Landbouw, Veeteelt en Visserij en Markthallen/Santa Rosa (DLVV), destijds een eilandsdienst, werd opgericht was een van de eerste taken die ter hand werd genomen de aanschaf van bouwmachines en grondverzetmachines. Deze machines werden tegen een redelijke vergoeding ingezet ten dienste van de producenten in de primaire sector. peciaal aan het begin van het regenseizoen krijgt de Directie Landbouw, Veeteelt en Visserij en Markthallen/Santa Rosa (DLVV) vele verzoeken landbouwterreinen te prepareren voor het verbouwen van diverse gewassen.

Via het digitaal loket u meer informatie over:

  • het uitvoeren van loonwerkzaamheden;
  • voorlichting inheemse planten;
  • verkoop inheemse planten;
  • verkoop meststoffen, pesticiden en hulpmiddelen;
  • voorlichting inheemse planten en natuur;
  • levering van irrigatiewater;
  • bevorderen gezondheid planten;
  • verkoop groentezaden en vruchtbomen;
  • levering van irrigatiewater.

De extensieve veeteelt bestaat vooral uit het houden van geiten. Speciaal voor het verbeteren van de locale veestapel werden hele kuddes rasdieren geïmporteerd.

Via het digitaal loket u meer informatie over:

  • dekservice met raszuivere bokken en rammen;
  • aanvullende dierverzorging;
  • verkoop fok- en mestdieren ter verbetering van lokale kleinveestapel.

Om veeteelt economisch te bedrijven is goedkoop voedsel een voorwaarde, echter beperkt aanwezig in Aruba. Importeren van dierlijke producten blijkt dan ook goedkoper te zijn. Door al deze beperkingen is de economische betekenis van de agrarische sector in Aruba zeer klein. De ogen zijn gericht op de commissie Sustainable Food Supply die voor Nos Aruba 2025 zoekt naar verbreding van de agrarische productiebasis.

Aloëvelden

Aloëvelden maken een belangrijk deel uit van de cultuurhistorie van Aruba, gelet op het feit dat ooit ongeveer een derde deel van Aruba beplant was met Aloë. Aruba was een van grootste leveranciers van aloïne, een substantie die aanwezig was in aloësap en een natuurlijk en essentieel bestanddeel van zeer effectieve laxeermiddelen.
Aloë Vera is het enige gewas dat voor commerciële doeleinden wordt gebruikt. Op Hato wordt Aloë Vera geteeld en verwerkt in cosmetische producten (Aruba Aloë). De geschiedenis, de teelt en de verwerking zijn tevens een toeristische attractie geworden.
Uitgangspunt is om de bestaande agrarische sector te behouden. Landbouw en veeteelt maken deel uit van de Arubaanse cultuur en de landbouwgrond is een belangrijke drager voor de landschapsontwikkeling in het landelijk gebied. Het is wenselijk om goede landbouwgrond beschikbaar te houden voor de agrarische sector. Vooral de grond rond tanki’s in het landelijk gebied dienen bestemd te zijn voor landbouw. Tegelijk wordt huurgrond niet altijd voor agrarische activiteit gebruikt. Veel huurgrond ligt braak. Anderzijds is huurgrond soms bovenmatig voor bebouwing gebruikt.